Gistende brij

‘Hij beheerst de kunst van het schrappen. Als geen ander kan hij na eindeloos polijsten een tekst en een melodie tot de essentie herleiden. Niets is zo moeilijk als tot eenvoud komen. Daarin is hij een meester.’ (Zoals de schrijver het elders formuleert: eenvoud is niet eenvoudig!)  
Leuke quizvraag: over welke artiest (artist, zoals de Vlamingen zeggen) gaat deze omschrijving…?

Het zijn woorden van Martin Heylen uit zijn voorwoord in het onlangs op de markt geworpen boek In mijn hoofd, een soort mix van interview en gesprek met Raymond van ’t Groenewoud.  ‘Een inspirerend boek over toewijding, liefde, seks, muziek, het leven kortom’, concludeert hij aan het eind van het inleidend stukje. ‘Geen boek over, maar eerder mét Raymond, over het leven.’

Grote woorden, maar het recentelijk in mijn brievenbusje gedeponeerde exemplaar zit ik met grote gretigheid tot mij te nemen. Er zit ook nog een cd’tje bij, met tien vers opgenomen vertolkingen van voornamelijk al eerder verschenen werkjes. Elk nummer hoort bij een van de (tien) hoofdstukken die elk weer één thema behandelen uit het leven van heer Groenewoud. Voor de juiste ambiance heb ik de cd inmiddels al driemaal volledig afgeluisterd, want ik kan maar geen vervelend of slecht nummer ontdekken van Raymond.

Een boeiend boek, mag ik wel zeggen, nu ik ongeveer op de helft ben.
Geen overzicht van ’s mans muzikale carrière, maar (om met Heylen te spreken) ‘een overzicht van de gistende brij in zijn hoofd.’
Binnenkort maar eens een Jimmy op Toeren aan wijden op Radio Rijnmond. Veel te weinig Nederlanders weten dat Van ’t Groenewoud oneindig veel meer moois heeft gemaakt dan de handvol hits die hij hier had.